Woensdag 4 oktober stond de 3e en laatste kuur gepland. Heb zo de behoefte om klaar te zijn met die kuren. Het heen en weer gewiebel van slecht voelen, naar redelijk, best oké, toch weer niet, begint op te breken. Heb hier geen zin meer in!

Maar helaas geen goede bloeduitslag. De witte bloedcellen zijn op een drietal markers niet goed. Ik dacht, laat ik nog even vragen hoe slecht ‘niet goed’ is, misschien zit er nog een kansje in….

Het antwoord was vrij duidelijk, zelfs de minimale ondergrens is nog niet in zicht. Leukocyten 2,2 [4 – 10], neutrofielen 0,71 [1,5 – 7,5] en de lymfocyten 0,78 [1,5 – 3,5].

Tja, daar begin je niet heel veel mee. Over een week weer bloedprikken en dan kijken of er woensdag 11 oktober gestart kan worden. Ik heb de pee erover in en moet het even verwerken.

Deze 2e ronde ging echt beter dan de 1e ronde, totdat de griep in de 3e week mij ook te pakken kreeg. Ik hoopte heel erg dat het bij Eva en Martijn zou blijven, maar helaas. En witte bloedcellen kunnen nu eenmaal niet zo goed tegen chemokuren én tegen de griep.

Nou ja, we hebben in ieder geval wel gelachen om de uitvinding van de week. Het lange afstandsrietje, superhandig volgens Eva bij griep en ander ongemak.