Bijna zover. Woensdag 16 augustus is de 1e chemokuur. Dit zou eigenlijk al eerder starten maar het is een week opgeschoven. Dit geeft mij een extra week om rustig aan te doen. Yoga, ademoefeningen, rust en eindelijk ook weer zon. Gewoon lekker in de tuin hangen met een breiwerk en koffie. Dat bevalt goed!
De accupunctuur behandelingen beginnen te werken. Mijn energie voelt al een stuk stabieler, hoewel er ook nog dagen tussen zitten dat het echt niet overhoudt – lees niet gaat. Zeker als ik ’s nachts niet goed slaap. Een slaappil doet dan toch wel wonderen, heb ik gemerkt.
De voorbereidende gesprekken met de casemanager in het ziekenhuis en met de radiotherapeut zijn afgerond. Het is toch bijzonder in wat voor afspraken circus je belandt als je met ziekte te maken hebt.
Afgelopen week ook mijn haar af laten knippen, die mooie donkere krullen ;- ) Ook zo’n punt in het hele proces waar je toch wel tegen aan hikt. Tijdens de chemo is de kans dat je haar uitvalt 95 – 99%. In die laatste overgebleven procent had ik geen vertrouwen. En helaas kan een ice-cap bij systemische kankervormen niet. Dus dan maar op voorhand die krullen eraf. Mijn eigen haar ligt nu bij het Toupim (wie verzint het…), het haaratelier in Amsterdam waar ze er een haarband van maken. Dit leek me toch veel fijner dan een pruik gemaakt van Russisch haar.
Met een weekje kan ik dus gewoon weer van mijn eigen krullen genieten. Het was minder confronterend dat ik had verwacht, het knippen en zo’n kaal koppie. De aanleiding is verre van leuk maar de oplossing is toch mooi. En mijn koppie doet Martijn aan Skunk Anansie denken, je kan het slechter treffen…En Eva is al een mooi mutsje aan het breien, lief!
Ook lief al jullie berichtjes, lieve woorden en good vibes. Blijf het gerust sturen, ik kan het goed gebruiken want eng vind ik het zeker wel. Echt geen idee wat je mag verwachten…En heb je een mooie song, tip het me, dan zet ik deze in de play-list om tijdens de kuur naar te luisteren 💜💜💜
